Św. Mikołaj – prawdziwa historia patrona daru człowieka dla człowieka

Święty Mikołaj – historia prawdziwa

Według przekazów historycznych, Mikołaj urodził się ok. 270 roku w Patarze na terenie dzisiejszej Turcji. Był jedynym dzieckiem swych bardzo zamożnych rodziców. Od swej młodości wyróżniał się pobożnością oraz wrażliwością na ludzkie nieszczęście. Jego rodzice zmarli w czasie panującej wówczas zarazy i wtedy Mikołaj stał się dziedzicem pokaźnego majątku. Wychowany w chrześcijańskim duchu a jednocześnie będąc bardzo bogatym zaczął dzielić się z biednymi swoim majątkiem. Dbał jednak o to, by jego miłosierne gesty odbywały się w tajemnicy.

W „Złotej legendzie” Jakuba de Voragine, znajdziemy opowieść o tym, jak Mikołaj został biskupem. Po śmierci biskupa Miry dostojnicy kościelni zgromadzili się, by wybrać nową głowę diecezji. Wśród nich był jeden, który cieszył się największym autorytetem; jemu to pewnej nocy zostało objawione, że nowym biskupem zostanie ten, który jako pierwszy przekroczy rankiem wrota kościelne. Jak możemy się domyślić, tym, który pierwszy przekroczył wrota kościoła był Mikołaj. Tradycja Kościoła zalicza św. Mikołaja do uczestników soboru w Nicei w 325 roku. Jest przedstawiany jako żarliwy obrońca chrześcijańskiej ortodoksji, przemawiając przeciwko Ariuszowi; jednak zatwardziały heretyk nie dał się przekonać nawet najbardziej wyszukanym argumentom.

Święty biskup Mikołaj umiera 6 grudnia 343 roku. Tego dnia przypada również jego wspomnienie w Kościele. Zostaje pochowany w swoim rodzinnym mieście. Gdy jego ciało złożono w marmurowym grobowcu, wytrysnęły spod niego dwa cudowne źródła – z jednego płynęła oliwa, z drugiego zaś najczystsza woda. W czasie, gdy Mira trafia w ręce Turków, relikwie św. Mikołaja dzięki staraniom włoskich marynarzy zostają przewiezione do miasta Bari. Wydarzyło się to w 1089 roku. W uroczystościach poświęcenia grobowca w Bari uczestniczył osobiście papież Urban II. Odtąd miejsce złożenia relikwii św. Mikołaja staje się celem pielgrzymek a jego kult rozprzestrzenia się po całym świecie.

Trzeba w tym miejscu wspomnieć, że bazylika św. Mikołaja w Bari w sposób szczególny związana jest z Polską. W świątyni znajduje się grób polskiej królowej Bony Sforzy, żony Zygmunta I Starego. Włoskie księstwo Bari należało do rodu Sforzów, tu późniejsza polska królowa spędziła dzieciństwo i do rodzinnych posiadłości powróciła z Polski po śmierci męża. Okazały pomnik nagrobny królowej Bony jest wykonany z białego i czarnego marmuru, na sarkofagu przedstawiono jej klęczącą postać, a po bokach umieszczono figury św. Mikołaja – patrona miasta Bari oraz św. Stanisława, biskupa i męczennika – patrona Polski.

Święty Mikołaj – legendy i historia związane z jego życiem

Wokół postaci św. Mikołaja narosło wiele legend, które nam współczesnym przekazują bardzo ważną prawdę. Między innymi, jak ważna jest troska i wrażliwość wobec drugiego człowieka. Przywołajmy te najbardziej znane legendy, które są jednocześnie znakiem działania łaski Bożej. Jedną z nich jest historia o trzech książętach skazanych na śmierć na podstawie fałszywego oskarżenia. Mikołaj objawił się we śnie Konstantynowi – który był wówczas cesarzem rzymskim – i w ostrych słowach wypomniał mu ów niesprawiedliwy wyrok.

Kolejna to opowiadanie o trzech pannach, które z braku posagu nie mogły wyjść za mąż. Gdy dowiedział się o tym Mikołaj podrzucił dyskretnie w nocy trzy złote kule. Właśnie tę legendę przywołał Dante w „Boskiej komedii”. Podczas wędrówki przez piąty taras Czyśćca poeta spotyka Hugona Kapeta, który

…sławił dobrotliwość, / Przez którą dziewkom skłonionym na zgubę / Mikołaj dziewiczą ocalił poczciwość.

Wyjątkową cześć oddają mu marynarze, których jest patronem. Jest to związane również z legendą, której treść jest zapisana „Złotej Legendzie”. Gdy ginący na wzburzonym morzu żeglarze wezwali jego pomocy „zjawił się ktoś przed nimi, kto miał postać świętego”. Święty chwycił za liny i wespół z marynarzami doprowadził statek bezpiecznie do portu.

Święty Mikołaj – dobro zawsze aktualne

Choć minęły wieki od momentu, kiedy Mikołaj chodził po tej ziemi, to jednak pamięć o nim i jego czynach jest bardzo żywa. W dniu 6 grudnia dzieci na całym świecie oczekują tego wyjątkowego gościa. Ten dzień jest pod znakiem obdarowywania. A zwyczaj obdarzania upominkami w dzień św. Mikołaja pojawił się od XIII wieku. Było to najpierw związane ze stypendiami i zapomogami dla biednych uczniów w szkołach. Stąd zwyczaj ten przeszedł do rodzin i w ten sposób zaczęto robić upominki nie tylko dzieciom, ale również i dorosłym.

Można śmiało powiedzieć, że wiara w istnienie św. Mikołaj jest wiarą w dobro, którego tak pragnie człowiek. Uczy jak mądrze pomagać i dzielić się tym, co posiadamy z innymi. Jest znakiem miłości i dobroci, której tak bardzo potrzeba współczesnemu światu.